CAPITULO 12

6 januari 2014 - Salta, Argentinië

Vrijdag 3 januari ’s ochtends naar het vliegveld voor mijn vlucht naar Salta. Helaas had ik bijna twee uur vertraging, dus dat was wel even vervelen op de luchthaven. Paar winkeltjes gekeken, koffie gedronken, maar toen was het ook tijd om te boarden. Na een voorspoedige vlucht van ruim twee uur aangekomen in een regenachtig en grauw Salta! Alex, van Casa Hernandez, waar ik de komende acht nachten ga logeren, stond mij al op te wachten. Alex ken ik al via een reisforum, maar dat had ik al verteld.  Na een 20 minuten gearriveerd in de Casa, waar ik ook kon kennismaken met Rijkje zijn vrouw.  Ze runnen deze Casa sinds zes jaar en met veel succes. Ze hebben al op tripadvisor (dat is een site waar mensen hun ervaringen kunnen delen over hotels etc.) een aantal prijzen gewonnen. Het is een schattige Casa met maar 4 of 5 kamers. En ik voel me hier zo thuis!!!!!!! Het is zo gezellig en Alex en Rijkje zijn gewoon schatten! Ik heb een mooie kamer met een eigen toilet en wastafel. De badkamer deel ik met Alex en Rijkje. De andere kamers hebben wel eigen badkamers. Er is een mooie tuin met terrasje en een zwembad. De Casa ligt in San Lorenzo, een klein plaatsje 6km van Salta stad. Ik heb een buskaart gekregen om naar de stad te gaan en die werkt heel wat makkelijker dan die OV chipkaart. Het maakt niet uit waar je naar toe gaat (in Buenos Aires werkt dit ook zo), je houd je kaart tegen het apparaat, er komt een klein bonnetje als bewijs uit en daar staat meteen je nieuwe saldo op. Je hoeft dus niet uit te checken. Na samen een glas wijn gedronken te hebben werd het tijd voor mijn bedje……

De volgende ochtend, het was inmiddels gelukkig weer prachtig weer, kreeg ik een uitgebreide uitleg van Alex over de omgeving. Het is hier heel landelijk en schilderachtig, een klein, beetje slaperig dorpje, met heel veel mooi huizen. Wat boodschapjes gedaan en toen met de bus naar Salta. Uiteraard eerst aan de verkeerde kant van de weg gestaan. In Salta aangekomen ben ik wat gaan rondlopen, het was zaterdag, en wat marktjes bekeken.  Toen op zoek gegaan naar het MAAM,  Museo de Arqueologica de Alta Montaña, oftewel het het museum archeologie hoog gebergte. In 1999 is er een expeditie van archeologen  naar de berg Llullaillaco  (ruim 6700 meter) gegaan, ten westen van Salta,  en hebben daar hoog op de berg de lichamen van 3 Inca kinderen gevonden, totaal gemummificeerd door de enorme kou . De lichamen zijn bijna 600 jaar oud. In die tijd spreidde het Inca rijk zich uit over het noord westen van Argentinië, Bolivia en Peru. Ze hadden  vele ceremonies om de aarde en hun goden te eren. Waaronder het offeren van kinderen. Deze kinderen moesten bijzonder zijn, van hoge komaf en mooi om te zien. Er gingen vele maanden van ceremonies aan vooraf. De laatste ceremonie werden de kinderen mooi aangekleed en werden verdoofd met een speciale drank. Omgeven door vele voorwerpen, een extra paar schoenen,kleding,  werktuigen en eten werden ze achtergelaten.  Er gaan wel verschillende meningen in de rondte hoe deze kinderen nou zijn gestorven. Feit is dat ze zijn gestorven. De Inca’s geloofden oprecht dat deze offerdood (ze zagen het dus eigenlijk niet echt als doodgaan…) het begin was van een nieuw leven voor de geest van deze kinderen en zagen het als een grote eer als een kind daarvoor werd gevraagd. Nu in het museum is er een complete tentoonstelling van dit volk in die tijd met alle gevonden voorwerpen. Maar ook kun je de gemummificeerde kinderen zien, die in een speciale ruimte worden tentoongesteld, iedere paar weken een ander kindje, want er zijn er 3 gevonden. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden en steeds als ik dacht van nu ga ik, bleef ik weer een tijdje. Er waren ook verschillende films te zien van de expeditie, die heb ik ook allemaal 2x gezien. Hier op deze blog staat ook een filmpje, een kort filmpje, ga het aub bekijken , want daar is op te zien dat ze de kinderen vonden.  Ik was en ben weer zeer onder de indruk van dit alles en misschien ga ik er nog wel een keer heen!

Gisteren, zondag 5 januari heb ik mijn eerste excursie gedaan! Van Salta naar Cafayate. Cafayate is naast het gebied rondom  Mendoza  een belangrijk wijn gebied. De Torrontes is een specifieke druif die daar wordt verbouwd. Het resultaat is een heerlijke zachte fruitige witte wijn! We waren in een kleine bodega en konden van alles proeven. Cafayate zelf is een prachtig klein stadje, heerlijk om doorheen te slenteren. Ik had kennis gemaakt met een Australisch koppel, erg gezellig. Als je zolang op reis bent, leer je toch van allerlei mensen kennen. Mensen die je in plaats A tegenkomt,kom je ineens ook weer tegen in plaats B! Ik heb dan ook al wat mailadressen uitgewisseld met wat Nederlanders, want die kom je echt overal tegen, en met  een Japans vrouwtje die samen met haar bijna blinde vriendin op reis was.  Maar waar de excursie voornamelijk over ging was de reis heen en terug door het gebied, een grote kloof, de Quebrada de las Conchas. Ik wil hier eigenlijk proberen te omschrijven hoe mooi en indrukwekkend het was, maar ik denk dat mij dat niet lukt. Ik heb de hele weg met een big smile in het busje gezeten, waar we af en toe een stop hadden om even te lopen en foto’s te maken. Steeds dacht ik waren jullie nou maar allemaal hier om ook deze overweldige  natuur te bekijken. Dus ik heb wel veel foto’s gemaakt, maar ik zie nu dat in het echt de rotsen roder van kleur waren. Als het goed is krijg ik nog foto’s van de Australische meneer die een enorme telelens bij zich had.  In het gebied is ook een hele nauwe kloof die aan het eind een beetje rond is, het wordt El Anfiteatro genoemd, het Amfitheater. Het is een kleine kloof die zo is uitgesleten door het water. Je kan er in lopen omgeven door rode rotsen van honderden meters hoog, zo indrukwekkend!  Nou ik zou zeggen kijk de foto’s zelf maar en ik hoop dat jullie dan een beetje een impressie hebben. Ik heb ook een heel kort filmpje op de blog gezet hierover. Vandaag ga ik een beetje klungelen in de omgeving en misschien weer even naar Salta stad. Morgen heb ik een excursie naar Cachi geboekt,ik ben benieuwd!

Abrazos,

Marlies

Foto’s

6 Reacties

  1. Nathalie:
    6 januari 2014
    Mooie foto's Marlies! En wat heftig dat verhaal over die kinderen. Wat zijn ze na al die jaren nog intact. Gek om te zien.
  2. Oop , Snoop, en Oom:
    6 januari 2014
    Wat een leuk verslag en wat een bijzonder verhaal over die kinderen! Heel heftig!Wat een prachtig blog heb je weer gemaakt. Het is duidelijk, de omgeving van Salta doet me aan Aalsmeer denken!!! Gezellig dat je weer andere mensen ontmoet. Liefs van je OOP en Oma.
  3. Marja:
    7 januari 2014
    Marlies wat heftig zeg het verhaal over de kinderen!! Verder weer een leuk verslag en mooie foto's

    Xxxxx Marja
  4. Erica:
    7 januari 2014
    Hi Marlies, wat een goed verhaal zeg. Ik ben heel blij voor je dat je het zo naar je zin hebt! Veel plezier! X
  5. Lena:
    8 januari 2014
    He Miesje. Whauw wat een goed verhaal en indrukwekkend!!!
    En de foto's en filmpjes....ook whauw!!!!
    Goh ik kan me goed voorstellen dat dit alles adembenemend is en nauwelijks te beschrijven, maar het lukt je toch heeeeel aardig! Complimenten!!!! Heeeeeel veeeeel verder genieten schat!!!! X
  6. Janine:
    10 januari 2014
    Lieve mies, wat schrijf je toch een geweldig verslag! Heerlijk om te lezen als ik moe in mijn bed lig