CAPITULO 14

Donderdag  9 januari weer een dag met kramp in mijn kaken door de big smile op mijn gezicht.  Ik werd om 7 uur (!) opgehaald voor een excursie naar Jujuy, de meest noordwestelijke provincie van Argentinië . Weer een grote wens van mij zou in vervulling gaan. Ik denk dat ik in een vroeger leven een Inca vrouwtje ben geweest, zo boeiend vind ik deze cultuur. Vooral in dit gebied, maar ook in Salta zijn de mensen duidelijk afstammelingen van de Indianen en de Inca’s. Na een lange reis door wederom een prachtig gebied, kwamen we aan in Purmamarca, een dorpje in de Andes met zo’n 1100 inwoners. We hadden hier (helaas) een half uur de tijd om rond te kijken. Ik stapte de bus uit en was meteen verliefd! Wat een schattig dorpje en wat een cultuur, de mensen, de sfeer, de kleurige koopwaar die werd aangeboden op het marktplein! Schattige huisjes rondom, veel in adobe stijl gebouwd, prachtig! Ik keek mijn ogen uit en wist van gekkigheid niet wat ik moest kopen. Uiteindelijk werd dat een pop, een Chancay pop. Deze poppen vertegenwoordigden een familie, ze zien er ook allemaal anders uit. Ik ben er erg blij mee. Maar het was vooral genieten op dat plein, met op de achtergrond de beroemde zeven kleuren berg. Op het pleintje werd muziek gemaakt door de plaatselijke bevolking. Het Argentijnse volkslied werd gespeeld en iedereen, behalve de toeristen die het niet herkenden, stond stil en zongen  zachtjes mee…….kippenvel!!! Ik had dat ook al eens in San Antonio de Areco meegemaakt, en ja, dan sta ik toch wel met een brok in mijn keel. Die mensen die het toch niet makkelijk hebben, staan zo vol overgave mee te zingen met hun volkslied! De reis ging verder door de Quebrada de Humahuaca  naar Tilcara. De Quebrada de Humahuaca staat op de Unesco werelderfgoed lijst en is niet te beschrijven zo mooi! Ik vind het zelf een mix van de Quebrada de las Conchas (met die rode rotsen) en het park Los Cardones  (met al die cactussen). Schitterend gewoon!

Tilcara, in de Andes op ruim 3000 meter, is vooral bekend om zijn ruïne, de ruïnes  Pucará de Tilcara. Deze ruïne is ong 10000 jaar oud, maar werd in de 15e eeuw bevolkt  door de Inca’s.  Ongeveer 2000 mensen woonden hier en het , destijds dorpje, maakte onderdeel uit van de Inca trail die liep door Ecuador, Colombia, Peru, Bolivia, Chile en Argentinie , de Qhapaq Ñan , zoals de Inca’s deze route zelf noemden  met als middelpunt Sucre. Het was erg interessant om te kijken waar deze mensen hebben gewoond en gewerkt. Het is eigenlijk wat opzet betreft een kleine afspiegeling van de beroemde Machu Picchu in Peru. Je kon de huisjes ook in, ze hadden geen deuren en  waren verrassend koel van binnen!  Om deze ruïne goed bij te houden werd er toegang gevraagd, 15 peso voor de Argentijnen en 30 voor de buitenlanders. Dat doen ze nou eenmaal zo in Argentinië, als niet Argentijn betaal je de hoofdprijs van nog geen 3 euro .  Ik bestelde een kaartje en de man vroeg mij 15 peso. Ik zei dat ik buitenlandse was en betaalde dus netjes  mijn 30 peso. Maar dan is er natuurlijk altijd een irritant persoon, dit keer in de vorm van een oude gringo die luid schreeuwend  om korting vroeg, met een vreselijk accent, omdat ze ouder was dan 65…… jammer en dat voor die prijs! Ik vroeg me überhaupt af, wat deze dame daar deed. Maar goed ik dwaal af. We reden terug door het dorpje naar de hoofdweg (soms netjes geasfalteerd,maar soms ook niet…) om via de Quebrada naar Humahuaca te rijden. Hier konden we wat lunchen en wat rondlopen. Dit was een groter dorp 14000 inwoners, maar dat gevoel had ik niet. De wegen waren ook niet geasfalteerd en het waren allemaal weer mooie of minder mooie kleine huisjes. Het was er erg warm en heb een lekker ijsje gekocht en nog wat kleurige balletjes, pompoentjes van wol aan een draadje die in die streken overal als decoratie worden gebruikt. Toen de bus weer in, het was inmiddels 4 uur geweest en begon de lange reis terug, met af en toe nog een fotostop. Ruim na 8 uur ’s avonds was ik weer terug in San Lorenzo alwaar ik als een blok in slaap viel! Wat was dit weer een topdag geweest!!!!!

Vrijdag 10 januari , mijn één na laatste dagje in San Lorenzo.  Na een lekker ontbijtje, even op het terras zitten kletsen met Rijkje en toen met de bus naar Salta stad.  In de bus een live concert van een man met een gitaar, klonk goed.  Na een paar nummers met de pet rond en hup de bus weer uit. Ik ben uitgestapt midden in het centrum en heb eerst even wat gewinkeld, maar het was zo warm! Meestal is de warmte daar wel droog, maar nu was het heel erg vochtig. Toch nog even een armbandje gekocht en een ijsje gegeten bij McDonalds omdat ze daar de airco tenminste op 10 graden hadden staan, heerlijk! En vervolgens weer naar het MAAM museum met de Inca kindjes. Het laat me gewoon niet los en heb alles weer voor een tweede keer gezien. Zo bijzonder!  Salta stad heeft een gondellift naar de berg San Bernando. Daarboven op de berg heb je een prachtig uitzicht op de stad. Er zijn wat kraampjes, een waterval en een restaurantje. Ik vond het niet heel erg bijzonder en ging dan ook weer redelijk snel weer naar beneden. Maar goed, dat heb ik dan ook weer gedaan.  Met het busje weer terug naar San Lorenzo nu helemaal naar de eindhalte. De eindhalte van de bus stopt  bij de Quebrada van San Lorenzo een beetje de berg op.  Dat is het gebied waar veel mensen gaan wandelen of paardrijden of een beetje bij de beek rondhangen. Het is er heel erg pittoresk. Helaas geen foto’s van gemaakt! Er is ook een restaurant met verschillende terrassen vlak naast de beek. Daar heb ik heerlijk geluncht al was het al 4 uur!  Om een uur of 5 was ik weer terug en ben vast wat gaan pakken. ’s Avonds laat nog gezellig wat gedronken en gegeten met Rijkje en Alex en hun Argentijnse vrienden. Erg gezellig allemaal, maar het idee dat ik de volgende dag weg moest bleef in mijn hoofd rondspelen……..

Nu is het 11 januari, mijn verjaardag, heel gek. Heb veel berichtjes op facebook gekregen en wat appjes. Oma en Opa hebben gebeld, gezellig. Vlucht van Salta naar Buenos Aires was voorspoedig, geen vertraging, waren zelfs iets te vroeg geland. Afscheid van de casa, Rijkje en Alex vond ik moeilijk. Heb het er zo fijn gehad!  Mijn beste vakantie ever!!!  Een kleine vakantie in mijn grote vakantie van 3 maanden hahaha!  Nina is nog in Uruguay en het ziet er naar uit dat ze niet morgen, maar na de 15e thuiskomt. Want Paris Hilton komt naar Punta del Este op één of ander exclusief iets en daar wil ze graag bij zijn. Maar ik moet het fijne ervan nog horen. Daarna wil ik graag met haar een paar dagen naar Iguazu, waar de watervallen zijn. Op de grens van Argentinië, Brazilië en Paraguay. Éen van de 7 wereldwonderen.  Maar we moeten nog alles boeken. Zal wel goed komen!

Foto’s  in album Purmamarca, Tilcara en Humahuaca. En een videootje van Purmamarca, een aanrader!

XXX